يا بلدى مش عارف اعيش فيكى

شعر محمد شعبان

يا بلدى مش عارف اعيش فيكى
طب ازاى اعيش وكل اما اطلب حاجه
تقوللى ان اللى فيكى مكفيكى
يرضى مين كل يوم
اقوم من النوم
معرفش اجيب رغيف العيش
او اجيبه بعد محربة جيش
يرضى مين كل يوم قطرة الميه عنى مقطوعه
وفى ثريا البيه كل الميه مجموعه
اسكت وادفن راسى فى الرمل زى النعامه
وغيرى طاير فى السما بيرفرف زى اليمامه
ارضى واعيش بين الناس
وانتى بى ولا عندك اى احساس
بالجزمه وعلى كرمتى بتدوسى
اقوللك ليه كدا تقوليلى هو انت ليك لزمه
وبعدين دا بفلوسى
فيكى ومظلوم وحقى ضايع
ولما اسئل عليه يقولولى انت نسيت ما انت لينا بايع
اعيش مذللول
ولا اصرخ بعلو صوتى واقول
دايق فيكى المرار على طول
تعبت فيكى وشقيت كتير
وغيرى من الاونطه جمع مبلغ كبير
فيكى اللى نهبك وخلع
واللى فى عز ازمتك مقضيها دلع
وانا اللى عايش فيكى
وعمرى كله قضيته ليكى
وبحارب علشان احميكى
ازى تسبينى اتبهدل فيكى
وتنجرح كرامتى كل دا عادى يرضيكى
يا مصربصى لولادك الشقيانين
كفايه نسياهم بقالك سنين
وكل حاجه تطلبيها يقلولك حاضر وامين
سيبك من ابن الباشا والوزير
وبطلى تفضلى المنصب الكبير
وشوفى مين اللى بيمثل عليكى وعندك امير
ومين اللى بيحبك وبحبك صبح للامير غفير

وشوفى البرئ اللى فى السجن مظلوم
والجانى اللى فى العز والهنا بينام ويقوم
بحبك اه يا بلدى
بس غصب عنى
محبش اسكت وحد ظلمنى