عندما نفرح بلا فرحه

سوال يحتار به شيخ كبير

ويكتبه طفل على جدار المدرسه

تمر الايام ثم السنين

ولا نعرف اجابه

كنت افرح بلا فرحه

وكنت ابكى بلا دموع

وكنت اصرخ بلا صوت

يا قلبى اما ان لك ان تصرخ

اصرخ فى وجه ايامى

اصرخ فى وجه احزانى

اصرخ فى وجه امالى

قد تمر السنين بلا شهور

وقد تمر الايام بلا شمس

هذا كلام المجانين

هذا بكاء اتعبه الحنين

علامه استفهام ضاع منها السؤال

وحروف بلا نقاط

وليل بلا نجوم

من يتخيل نهار بلا شمس

من يتخيل صباح بلا شروق

الدنيا جميله

فقد شاهدها فى طفله تلعب على البحر

فى ام تحضن اطفالها

الدنيا قاسيه

شاهدها فى طفله تموت من الفقر

فى ام تعيش لترى اكباها يضربونها

قمه الحب ان تعيش تذكر الحب

وقمه الالم ان تضحك كى تخفى دموعك

فى هذه المدينه هناك شوارع واسعه

وكبيره لكلمه لا

وهناك ازقه ضيقه لكلمه نعم

وبين نعم ولا نخفى الكثير من الاسرار

نريد ان ندفن جراحنا فوق سطح القمر

نريد ان نشعل نيران افراحنا فوق الشمس

لدخول باب عالم السعاده

نحتاج الى مفتاح ضائع

فى غياهب الظلام

ليت وسادتى تكون نحله

وتكون عينى زهره

وتكون دموعى رحيق

اه كم اشتاق بان التحف الصباح

واكل الشفق وانام على امواج البحر

كم اشتاق ان ادفى بظلام الليل.

شاعر يا ابنى شاعر
كلام جميل قوى يا طير
بس عارف بجد ما فيش حاجه فى دنيتنا دى اسمها حب

تسلم ايدك يا طائر

شكرا على المشاركه الجميله ام ندى

مين قال مفيش حب !! بالعكس الحب جميل للى عايش فيه



شكرا ليكى جيلانا على مشاركتك الجامده

السعادة مش محتاجة مفتاح والحزن بايدينا نمحية مش كل حب بينتهى يبقى انتهت بعدة الحياه ولاكل قلب بينجرح بيعيش حياته فى نار واه كل الدموع كل الجراح مسيرها تاخز وقتها